روستاهاي استان خراسان شمالي

اسپيدان-روستاي خراسان شمالي

روستاي اسپيدان(اسفيدان)، در ميان دره اي زيبا استقرار يافته و پيرامون آن را كوه هاي مرتفعي فا گرفته اند. اين روستا با شهر بجنورد 45 كيلومتر فاصله دارد و آب و هواي آن، معتدل كوهستاني است. اسپيدان، بيش از 8 قرن قدمت دارد و يكي از روستاهاي معروف خراسان شمالي است. زيارتگاه محمد باقر و بافت كهن روستا نشانگر قدمت تاريخي آن است.
روستا نشانگر قدمت تاريخي آن است.

مردم روستاي اسپيدان بهزبان تركي صحيت مي كنند و مسلمان و پيرو مذهب جعفري هستند درآمد اكثر آن ها از فعاليت زراعي، باغداري، دامداري و صنايع دستي تامين مي شود.
بخشي از واحد هاي مسكوني روستا به صورت پلكاني بر دامنه كوه ساخته شده و در قسمت هايي، از ديواره كوه و سنگ هاي بزرگ آن به عنوان حصار واحد مسكوني استفاده شده است. بيشتر خانه ها در دو طبقه با بالكن هاي دراز و چوبي، سقف مسطح و ديوار هاي گل اندود ساخته شده اند. معابر روستتا با شيب زياد، پيچ در پيچ و باريك اند.

گذر رودخانه اسپيدان از غرب آبادي، طراوت و سرزندگي فراواني در روستا پديد آورده است. حواشي اين رودخانه و باغ هاي اطراف آن، مكان مناسبي براي اتراق و گذران اوقات فراغت گردشگران است. چشمه آب معدني و آبشار هنرور در فاصله 3 كيلومتري روستاي اسپيدان واقع شده اند. چشمه، آبشار و طبيعت سرسبز اطراف آن، گردشگران بسياري را به سوي خود جلب مي كند. 

غار خزانه هنرور كه در گذشته مسير آب چشمه بوده است، در نزديكي چشمه هنرور قرار دارد و مسير آن پيچ در پيچ است.
ارتفاعات پيرامون روستا، با پوشش جنگل هاي تنك خزري زيبايي خاصي دارد. زيبايي خاصي دارد.

اين ارتفاعات، محل زيست انواع جانوران و پرندگان مانند آهو،كبك و گراز مي باشد و از مناسب ترين مكان هاي كوهنوردي، سنگ نوردي و غارنوردي است. باغ هاي ميوه آبشار بارگاه و چشمه گري آب از ديگر جاذبه هاي طبيعي روستاست.

زيارتگاه محمو باقر منسوب به امام موسي كاظم (ع) از مكان هاي مذهبي و مورد احترام مردم روستاست. مدرسه علميه حاج آخوند از آثار تاريخي و مذهبي روستاي اسپيدان به شمار مي روند.
مردم روستاي اسپيدان در روز اول فروردين و در هنگام تحويل سال نو، كنار زيارتگاه جمع مي شوند و چاي و شيريني و غذاي نذري احسان مي كنند. تعطيلات نوروز را در طبيعت اطراف روستا سپري مي كنند و در روز سيزده به در در اطراف آبشار هنرور اتراق مي كنند. بازي مرسوم ايام نوروز، خان ده روز است.

كشتي با چوخه، ريسمان كشي، تيمخ تسمه، گرفتن كبك در زمستان، درنا (براي خانم ها) و اوپشتك از بازي ها و ورزش هاي بومي روستاست. قشمه و دوتار از سازهاي محلي روستا هستند كه در مراسم جشن و شادي همراه با آواز خوانندگان محلي نواخته مي شوند.
قالي بافي و چادر بافي ازصنايع دستي مردم روستاي اسپيدان است. غذاهاي محلي متنوعي در روستا طبخ مي شوند؛ از جمله مي توان به فطير مسكه، قورمه، كاچي، آش پلو، آش قليه، آش رشته، دانيك، اشكنه قوروت  (كشك) و مرباي مغز گردو اشاره كرد.

استان خراسان شمالي-ايران را زيبا ببينيم

دشت-روستاي خراسان شمالي

روستاي دشت در 85 كيلومتري شمال غربي شهر جاجرم واقع شده و اقليم معتدل كوهستاني دارد.

مردم اين روستا به زبان هاي تركي، كردي و فارسي سخن مي گويند. مسلمان و پيرو مذهب جعفري هستند. اقتصاد روستا بر فعاليت هاي زراعي، باغداري، و دامداري استوار است. معماري سنتي روستا تناسب جالبي با محيط طبيعي پيرامون خود دارد. كرانه هاي دودخانه دائمي ارغنه در بهار و تابستان، پذيراي طبيعت گردان و گردشگران است. ارتفاعات پيرامون روستا با پوشش نيمه جنگلي و مرتعي، از چشم انداز هاي رنگارنگ و جذابي دارند.

تپه هاي دو شكلي، قم و كلاته حسن از آثار پيش از ميلاد و از نشانه هاي قدمت استقرار انساني در اين ناحيه مي باشند. سردابه هاي دشت قزلر قلعه، قزتپه و گورستان قديمي از ديگر آثار تاريخي روستاست.

مراسم عيد نوروز، سيزده بدر و جشن برداشت گندم با آئين هاي ويژه برگزار مي شود. انواع آواز هاي محلي به زبان اقوام ساكن روستا، در مراسم عروسي و جشن ها، با همراهي انواع سازها رواج دارد. كشتي با چوخه، بازي محلي روستاست. انواع كباب، خورشت، آش و نان محلي از غذاهاي روستاست.

زو ارم-روستاي خراسان شمالي

روستاي كوهپايه اي زوارم با آب و هواي معتدل كوهستاني در 28كيلومتري جنوب شرقي شيروان قرار دارد. اين روستا قدمتي هفتصد ساله دارد و در گذشته مركز خان نشين منطقه بوده است. صنيع الدوله در كتاب مطلع الشمس و ناصر الدين شاه در سفرنامه خراسان از روستاي زوارم ياد كرده اند و جزئياتي از مشاهدات خود در روستا را يادداشت نموده اند.

تپه ديت ريزارك و قزلر قلعه نشانگر استقرار و قدمت روستاي زوارم است. اسم روستا، در گذشته دوا لدرم بوده است كه بعد ها به زوارم به معني دره بهشت تغيير يافته است. مردم روستاي زوارم به زبان هاي كردي، تركي و فارسي سخن مي گويند. مسلمان و پيرو مذهب جعفري هستند. درآمد اكثر مردم روستا از فعاليت هاي زراعي، دامداري، باغداري و صنايع دستي تامين  مي شود.

در اطراف روستا، انواع گياهان دارويي و خوراكي مانند كاسني، كاكوتي، گون، زيره، ساري گل و كماي مي رويد كه توسط روستائيان جمع آوري، عمل آوري و فروخته مي شود. عرق چهل گياه يكي از محصولات داروييروستاست.

روستاي زوارم، با بافت مسكوني متمركز در شيبيملايم استقرار يافته است.جريان چشمه هاي پر آب و باغ هاي سرسبز درون بافت قديمي، زيبايي آن را دو چندان كرده است.

در منطقه ييلاقي زوارم كه در طول 25 كيلومتر از ابتداي دره زوارم تا كوه هاي تخت ميرزا و شخري امتداد مي يابد، چشمه سارهد، آبشار ها، حوضچه هاي سنگي، كوه هاي سر به فلك كشيده، باغ هاي ميوه، رودخانه پر آب، مراتع غني و انواع گياهان دارويي و خوراكي، چشم انداز بسيار زيبابب از طبيعت را به نمايش گزاشته اند.

حواشي رودخانخ پر آب زوارم، اتراق گاه گردشگران است. اوچ دوشي از مكان هاي تفرجگاهي روستاست كه سه چشمه ي جوشان دارد. اين چشمه ها، از دامنه كوه به طرف دره سرازير مي شوند.

يخدان كه درگذشته به عنوان سنگر نيز مورد اشتفاده قرار مي گرفت چشمه اي به همسن نام دارد كه به عنوان آبمعدني يخدان معروف است. رو به روي چشمه يخدان، چشمه كوچك ديگري به نام دامچي جريان دارد. ميم لي، دره اي پر آب و سرسبز با چشمه ها، باغ ها و النگ زارهاي فراوان است.

انتهاي اين دره به زلزله خانه و چقر النگ با چشمه هاي معروف قاينار چشمه قرمز چشمه و تخت ميرزا در كوهاي شاه جهان منطقه شخري، با انواع درختان و باغ هاي بزرگ گردو، از مناطق ييلاقي روستاست.

دسترسي اين منطقه، از طريق دره ها و گذرگاهاي صعب العبور پر آب و سرسبز مسير است. شخري چندين چشمه پر آب دارد و در گذشته، ييلاق خوانين بوده است.

آثار برج و بارو ها و خانه اي مخروبه اي در آن به جا مانده است.

قزلر قلعه، دژي محكم و تسخير ناپذير است كه در بلند ترين نقطه ارتفاعات روستا ساخته شده است و راهي صعب العبور و ديوار هاي قطور سنگي دارد. از ديگر آثار تاريخي آن است.

كشتي باچوخه از بازي هاي محلي روستا ميباشد و انواع آواز ها و آهنگ هاي كردي و تركي همراه با سازهاي دوتار و كمانچه، در مراسم عروسي و جشن هاي روستا رواج دارد. نوازندگان حرفه اي دوتار كه به بخشي معروفند، در صدر مجلس مي نشينند.

افراد ميانسال و كهنسال روستا از لباس محلي استفاده مي كنند. قالي بافي از صنايع دستي روستا است. انواع آش رشته و دوغ، اشكنه و فطير مسكه از غداهاي محلي روستاست.